Eitthvað einfalt um textasafnið
Af litlum neista
Oft má finna atvik smátt
sem orsök nýrra kynna.
Það markar oft þá meginátt
sem mannsins örlög þráðinn spinna.
Sígarettu hafði hann
í hendi milli fingra sinna,
en eldspýturnar eigi fann,
þær einhversstaðar varð að finna.
Ástin er eins og sinueldur.
Ástin er segulstál.
Af litlum neista verður oft mikið bál.
Ástin er eins og hvítigaldur,
gagntekur líkama’ og sál.
Af litlum neista verður oft mikið bál.
Brátt hann leit á bjarta mey
við borð í salnum aðeins innar.
Hann óðamála sagði ókey!
Hún er yndisfögur með rjóðar kinnar.
Hann slátt í brjósti sínu kenndi
er sá hann þessa fögru snót,
og beina leið á borðið renndi
með bros á vör og hljóp við fót.
Ástin er eins og sinueldur…
En ekki bara eld á spýtu
einan fékk hjá snótinni.
Því sjá þar mátti svart á hvítu
hvað skein frá hjartarótinni.
Nú boga amors englar spenntu,
örvahríðin óx nú fljótt.
Í hvolf og gátt þær hiklaust lentu,
já, himnahersveit brást við skjótt.
Ástin er eins og sinueldur…
Magnús Haraldsson
Söngurinn hennar Siggu
Ég hitti litla dömu
í parís var að hoppa
sippað getur líka
fer heim með rifna sokka.
Teiknar fínar myndir
býður mér að þiggja.
Eina af sér og eina af mömmu
skrifar undir Sigga.
Samt heilla hana fínir kjólar
þegar augun í þá rekur
með maskalit og púðri
andlit sitt hún þekur.
Dansað getur líka,
tja tja tja og tangó.
Liðug eins og ormur
vinnur mig í limbó.
Hún á það til að hlæja
getur líka grátið
en oftast brýst í gegnum tárin
sæta litla brosið.
Teiknar skrýtnar myndir
býður mér að þiggja.
Eina af sér og eina af mömmu
skrifar undir Sigga.
Bubbi Morthens